Gitara

Struny
Przeciętne:
zwykłe D’Addario, Dean Markley Blue Steel

Przyzwoite:
Ernie Ball – gitara akustyczna

Rewelacyjne
D’Addario EXP – gitara akustyczna
Elixir – gitara elektryczna







Rozwiązaniem najlepszym jest moim zdaniem kupienie jak najlepszych strun – EXP w przypadku gitary akustycznej, Elixirów w przypadku gitary elektrycznej, obojętnie jaką gitarę się posiada (czy tanią czy drogą). Kosztują więcej, ale wytrzymują bardzo długo, mają zdecydowanie lepszy dźwięk i nawet z taniej gitary czynią całkiem przyzwoity instrument. Radość, precyzja i jakość grania jest zdecydowanie lepsza.
Grubość strun każdy dobiera indywidualnie. Dla mnie najlepsze rozwiązanie to duża rozpiętość: najcieńsza– 10 lub 11, a najgrubsza przynajmniej 50, tak około 52-54.
Przy graniu techniką palcową, cienkie struny wiolinowe dają delikatne i wysokie dźwięki, a dopełnienie kciukiem strun basowych uzupełnia je i dodaje głębi. I chyba o tę głębię chodzi w przypadku gry bez gitary basowej, bo na ogół to ona jest odpowiedzialna za tego rodzaju przestrzeń. 


Granie palcami:
Kciuk – obsługuje 3 górne struny, tzw. basowe
3 kolejne palce – obsługują 3 dolne struny, tzw. wiolinowe


Palec najmniejszy pozostaje wolny, można na nim oprzeć dłoń, używa się go przy wzbogacaniu granego dźwięku i wprowadzaniu komplikacji muzycznych.


Granie solówki
Tym, którzy nie wiedzą, gdzie mają przycisnąć strunę by pasowała do podkładu (tematu, tonacji utworu) pomóc może zamieszczony poniżej obrazek z naniesionymi miejscami w formie czerwonych kropek. Jest on przewidziany dla tonacji G. W przypadku innych tonacji wystarczy przesunąć całość tych miejsc w lewo lub w prawo na gryfie.
Za główny punkt można przyjąć w poniższym przypadku (czyli ton. G) progi 5-7 (należy pamiętać o pewnych odchyleniach dla niektórych np. basowej). Dla ton. E będzie to 1-3, B - 2-4, D - 3-5 i A - 7-9.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz